Uit het juryrapport: In zijn roman De tolk van Java rekent Alfred Birney af met talloze mythen over ons koloniale verleden en de directe gevolgen daarvan voor de betrokkenen en hun nazaten. Enerzijds doet hij dat aan de hand van de herinneringen van een getraumatiseerde KNIL-militair in de Bersiap, de gewelddadige periode in Nederlands-Indië die begon na de capitulatie van de Japanners in 1945 en eindigde met de politionele acties van 1947 en 1949. Deze bloedige, wrede tijd wekt de schrijver op een originele en bovenal volstrekt geloofwaardige manier tot leven.

Het lied van ooievaar en dromedaris gaat over Eliza May Drayden, schrijfster van een geruchtmakende roman in het Yorkshire van de negentiende eeuw. Tijdens haar leven werd haar boek verguisd, maar in de decennia daarna groeide het meer en meer uit tot een meesterwerk.

De jury van de Libris Literatuur Prijs omschreef Daanje's roman in het juryrapport als 'een fascinerende literaire zoektocht die de lezer meevoert van het 19-eeuwse Yorkshire, via de Eerste Wereldoorlog in Picardië en dan weer terug naar Engeland om ten slotte te eindigen in het 21e-eeuwse Groningen'.

Daanje draagt de prijs op aan Emily Brontë, de Britse schrijfster uit de negentiende eeuw die als inspiratie diende voor haar roman. "Als zij Wuthering Heights niet had geschreven, dan had ik mijn roman niet geschreven."

Een duizelingwekkend hoog verteltempo, fantastische dialogen en een sprankelende, spitsvondige schrijfstijl vol pareltjes van memorabele zinnen maken dit boek een heerlijke thriller. En niet onbelangrijk: dit is de enige nominatie die de juryleden voortdurend in de lach deed schieten. Een jurylid: ‘Als je zo veel humor tegenover al dat keiharde geweld zet, dan houdt dat elkaar in balans.’ Geestig, ontroerend en keelsnoerend spannend. De VN-Thriller van het Jaar is Vlijmscherpe tranen, een bevrijdende omzetting van levenspijn.