Korte beschrijving/Annotatie

Waterbeheer is een tijdloos onderwerp dat iedereen in Nederland aan gaat

Tekst achterflap

De Historische waterschapsatlas vertelt het fascinerende verhaal van het waterschap door de eeuwen heen. Van de ontginning van een eindeloos veenmoeras in het noorden en westen van ons land tot de waterschapswet van 1992, van overstromingen tot dijkbouw, van heemraden en zijlvesten tot vrouwelijke dijkgraven. Wat is er Nederlandser dan het waterschap? In een land waar zo veel water is en waar zo veel belangen spelen, is georganiseerd waterbeheer cruciaal. De roem die Nederland in de wereld geniet om zijn deskundigheid op waterstaatsterrein is gebaseerd op de prestaties in de jaren tussen 1000 en 1600. In het brede gebied achter de duinen en langs de kusten slagen de bewoners er in om de bodemdaling tot staan te brengen en de afwatering te verbeteren. De kleine gemeenschappen zorgen zelf voor afwatering en bescherming tegen het water. Wanneer blijkt dat deze schaal toch wat te klein wordt, is samenwerking de oplossing. De vormen van samenwerking krijgen per streek variërende namen (watering, hoogheemraadschap, zijl vestenij), maar uiteindelijk – overigens pas in de negentiende eeuw – blijft de term ‘waterschap’ over.

Slogan/Promotie

De Historische waterschapsatlas vertelt het fascinerende verhaal van het waterschap door de eeuwen heen. Van de ontginning van een eindeloos veenmoeras in het noorden en westen van ons land tot de waterschapswet van 1992, van overstromingen tot dijkbouw, van heemraden en zijlvesten tot vrouwelijke dijkgraven. Wat is er Nederlandser dan het waterschap? In een land waar zo veel water is en waar zo veel belangen spelen, is georganiseerd waterbeheer cruciaal. De roem die Nederland in de wereld geniet om zijn deskundigheid op waterstaatsterrein is gebaseerd op de prestaties in de jaren tussen 1000 en 1600. In het brede gebied achter de duinen en langs de kusten slagen de bewoners er in om de bodemdaling tot staan te brengen en de afwatering te verbeteren. De kleine gemeenschappen zorgen zelf voor afwatering en bescherming tegen het water. Wanneer blijkt dat deze schaal toch wat te klein wordt, is samenwerking de oplossing. De vormen van samenwerking krijgen per streek variërende namen (watering, hoogheemraadschap, zijl vestenij), maar uiteindelijk – overigens pas in de negentiende eeuw – blijft de term ‘waterschap’ over.

Biografie

Paul Brood is archivaris en rechtshistoricus en publiceert over een variatie aan historische thema’s. Daarnaast treedt hij regelmatig op als redacteur van boeken over (rechts) historische onderwerpen. Petra van Dam is hoogleraar wateren milieugeschiedenis aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Zij richt zich op de relaties tussen mensen, dieren en waterlandschappen in hetverleden. Met haar onderzoek wil zij bijdragen aan de transitie naar een duurzame wereld met een accent op waterveiligheid en water als kostbare grondstof.

Details