€ 21,99
Retourtermijn binnen 14 dagen
Verzendkosten €2,95 | Gratis verzending boven de €24,99
Tekst achterflap
Uitwaaien – lopen met de wind – is een typisch Hollandse gewoonte, die synoniem is aan ‘je hoofd leegmaken’, je overgeven aan natuur krachten die sterker zijn dan jezelf om weer op kracht te komen. In dit persoonlijke, inspirerende essay gaat schrijfster Renske Jonkman na hoe de Nederlander zich staande houdt in dit landschap dat een paar meter onder zeeniveau ligt en waar de sterke zuidwestenwind voortdurend waait. Aan de hand van haar persoonlijke geschiede nis, waarin de wind een belangrijke rol speelde, observeert zij nauw gezet het Hollandse landschap en hoe dat landschap het karakter van de Nederlanders in al die eeuwen heeft gevormd.
Wat kunnen we leren van de wind, en hoe maken we gebruik van de wind? Uitwaaien is een boek over de helende werking van het landschap, over veerkracht en de behoefte jezelf te omringen met natuurkrachten.
‘Geweldig boek om te lezen, het raakte me diep. Een buitengewone, prachtige ode aan de wind.’
– Tamsin Calidas, auteur van Ik ben een eiland
Biografie
Renske Jonkman maakt als schrijver en freelance journalist interviews en reportages voor onder meer de Volkskrant en National Geographic. Voor dagblad Trouw schreef ze de afgelopen jaren een column over boeren en natuurbeschermers. In 2011 debuteerde ze succesvol met haar roman Zo gaan we niet met elkaar om, in 2015 verscheen haar roman Gibraltar en in 2021 verscheen de roman Dit verdronken land over de relatie tussen de mens en het polderlandschap.
Details
EAN : | 9789038812885 |
Uitgever : | Singel Uitgeverijen |
Publicatie datum : | 05-09-2023 |
Uitvoering : | Paperback / softback |
Taal/Talen : | Nederlands |
Hoogte : | 200 mm |
Breedte : | 125 mm |
Dikte : | 16 mm |
Gewicht : | 194 gr |
Status : | Bestelbaar |
Aantal pagina's : | 176 |
Aanrader
Renske Jonkman, vooral bekend als Trouw-columniste en romanschrijfster, vertelt in deze korte, fijne bundel over haar terugkeer naar Westfriesland (NH), de streek van haar jeugd. Ondanks wat (verwaarloosbare) schoonheidsfoutjes vond ik Uitwaaien een prettig persoonlijk, prima leesbaar en boeiend boek.
Na de drukte en intensiteit van Amsterdam betrekken Jonkman en haar jonge gezin anti-kraak een boerenschuur aan de ringvaart van de Heerhugowaard. In korte stukken mijmert ze niet alleen over de stugge kleigrond, de kracht van de wind en het langzame creëren van een thuis voor haar gezin. Ze vertelt ook over de geschiedenis van ons kleiige laagland, de zwijgzame mentaliteit van de Westfries en het lot van de boer in een veranderend klimaat. Tenslotte vormt haar eigen tragische familiegeschiedenis en die van haar agrarische schoonfamilie ook een belangrijk onderdeel.
Net als andere plattelandsstreken in het westen van het land wordt er vooral hard gewerkt. Het lijkt een regio waar je doorheen rijdt op weg naar de Wadden of de Friese Meren - uitwisselbare open vlaktes langs de A7. Ook ligt het niet in de aard van de Westfries veel te praten of te reflecteren. Boeken over het wezen van het land en haar mensen zijn dan ook zeldzaam. Toch heeft ook Westfriesland een diepte die volgens Jonkman (en mij) de moeite waard is.
De krappe 180 pagina's van het boekje bieden de lezer een kleine ingang in die rijkdom. Daarin neigt Jonkman af en toe ook naar idealisering, maar haar verhaal is oprecht en doorleefd.
Uitwaaien trok me vooral omdat ik zelf een Westfries ben en ook mijn geboortegrond heb verlaten voor de stad. Bovendien herken ik de neiging terug te willen keren. Het deed mij nadenken over hoe het landschap waar ik vandaan komt in me doorwerkt. Het boek wekt in die zin ook een prettig verlangen naar die vertrouwde omgeving van wind, weidsheid en wolken.
Hoe dan ook, als je op zoek bent naar een Nederlands voorbeeld van psychologische 'nature writing', of een positief verhaal over het platteland, dan heb je met Uitwaaien een prima boek in handen. Lezen maar!