Tekst achterflap

De korte fatalistische roman Noodlot gaat over twee geliefden die elkaar door het noodlot hebben gevonden en door datzelfde noodlot naar de afgrond worden gedreven, maar uiteindelijk ook bevrijding vinden. Noodlot verscheen voor het eerst in 1890 in De Gids. Het zou eigenlijk voor het eerst verschijnen als premie-uitgave van Het nieuws van den dag. De redactie van deze krant echter vond het verhaal te akelig voor hun abonnees. Hier was Couperus het eigenlijk wel mee eens. In Noodlot analyseert Couperus in zijn eigen woorden 'iets nerveus en morbides'. Het is inderdaad Couperus' somberste roman, die veel opschudding veroorzaakte bij zijn tijdgenoten vanwege de negatieve, of fatalistische, levenshouding, die er in tot uitdrukking komt. De hedendaagse lezer zal hier weinig moeite mee hebben. De roman gaat behalve over het noodlot, ook over liefde en intrige, ook komen er een moord en een dubbele zelfmoord in voor; maar Noodlot overstijgt de hedendaagse misdaadroman of thriller.

Biografie

Louis Couperus (1863-1923) groeide op in Den Haag en in Nederlands-Indië, onder de hoede van zijn moeder en oudere zusters, en met een angstig ontzag voor zijn vader. Van dat laatste ging een grote invloed uit op zijn leven en werk. In Den Haag bezocht hij de hbs, die hij niet afmaakte. In 1886 haalde hij alsnog het examen Nederlands. Na zijn huwelijk in 1891 reisde en woonde hij veel in het buitenland, met name in Italië en Zuid-Frankrijk.
Couperus was een auteur met veel gezichten. Naast eigentijdse psychologische romans schreef hij onder meer sprookjes, mythologische romans, historische romans en verhalen, reisimpressies en journalistieke teksten. Veel van zijn werk verscheen in dag- en weekbladen, zoals Het Vaderland en De Haagsche Post. Zijn werk bevat scherpe observaties en doordachte rollenspellen en ontwikkelingen. Het determinisme en naturalisme van Eline Vere (1889) en het psychologisch realisme van De boeken der kleine zielen (1901-1903) zijn typisch voor de tijd waarin hij schreef. Couperus gaf echter een hoge mate van originaliteit aan zijn werk mee door met name zijn terugkerende hoofdthema: het noodlot, dat een vaak fatale uitwerking heeft. Met name zijn romans, waaronder bovengenoemde, maar ook De stille kracht (1900) en Van oude menschen, de dingen, die voorbij gaan… (1906), zijn nog altijd veelgelezen.

Details