Favoriet
Literatuur

Toen ik mijn vader vroeg welk boek het meeste indruk op hem had gemaakt, vertelde hij dat het dit boek was. Ik ben het toen heel dapper - want het is een flinke pil en het onderwerp sprak me niet aan - gaan lezen. Of eigenlijk is verslinden een betere term.

Ik was destijds (ik geloof dat het in 2019 was) niet echt geïnteresseerd in Japan; ik had net een baby gekregen en ik was net klaar met mijn studies (o.a. Geschiedenis), dus ik was niet echt gemotiveerd. En toch greep het me meteen: Ik ben de Japanse zinnen die de hoofdpersoon leert op gaan schrijven achterin het boek. Ik heb stambomen en relaties uitgetekend (een goed teken voor mij, maar het is niet voor iedereen). En het heeft mijn zienswijze totaal veranderd.

Dát vind ik nog het mooiste en het knapste van dit boek. Aan het begin walg je samen met de hoofdpersoon van heel veel dingen die hij tegenkomt in dit - voor ons beiden - onbekende land. Je leert samen met hem steeds meer van de taal en (wat dat zegt over de) levenshoudingen daar. Aan het einde komt de hoofdpersoon weer terug bij zijn oorspronkelijke bemanning, die niet de kansen hadden gekregen die hij had, en walg je - samen met de hoofdpersoon - van hun "Europese barbaarsheid".

Er verschijnen momenteel veel inspirerende boekjes over Japanse wijsheid. Maar ik denk dat dit boek je de wijsheid op een veel aangrijpendere manier bijbrengt. (Voor zover ik dat natuurlijk kan beoordelen).

Dankzij de nieuwe verfilming op Disney + (Shogun, serie, verschenen 2024) is dit epische, onvergetelijke boek opnieuw uitgegeven. Dat is fijn, want ik raad het regelmatig aan vrienden aan met de disclaimer dat je het alleen nog maar tweedehands kon krijgen. Maar nu komen ze er niet meer onderuit!

Door Boekverkoper Marie-Claire vandaag