Tekst achterflap

Vol zelfvertrouwen schrijft een arts in 1870 aan 'De Geneeskundige Courant' dat zijn liefde voor mannen geen ziekte is zoals de krant had beweerd. Wat dan wel? Daar breekt hij zich het hoofd niet over. Hij noemt zichzelf een 'mensch met het lichaam van een man en de ziel van eene vrouw'. Voor medici is hij een 'contrair sexuaal': de negentiende-eeuwse verzamelterm waar ook 'gevallen van homosexualiteit' onder vallen. Medische tijdschriften bespraken voor het eerst van de norm afwijkende liefdesverlangens en publiceerden teksten van 'contrair sexualen'.

Dit boek vertelt, na een historische inleiding, wat vijf 'contrair sexualen' schreven over hun leven, God en verlangens. De verklaringen van de arts, marineofficier, joodse schriftgeleerde, politicus en spiritistische onderwijzer van hun gevoelens zijn even verschillend als hun seksuele ervaringen. Over Gods oordeel zijn ze het echter eens: ze weten zeker dat ze in Zijn ogen geen zondaar zijn.

Inhoudsopgave

I Introductie II Van 'sodomiter' tot 'urning': De wetenschappelijke ontdekking van 'contraire sexualiteit' III 1883: Nederlands eerste urning: 'God weet het, die alles schiep, ook ons' IV 1893: De marineofficier met talent voor statistiek V 1894: De joodse schriftgeleerde: een bijzondere lieveling van God VI 1897: De strijdbare Zwitser: pleitbezorger voor een nieuwe moraal VII 1901: De onderwijzer: boeteling voor zonden in een eerder leven VIII Van bijna onbesproken gedrag: vrouwen en 'contraire sexualiteit' IX Tot slot 'Eenvoudig een mensch als ieder ander, een schepsel Gods' Noten Literatuur

Details